Dit is het verhaal van Veertje.

Gedichten voor jong en oud over grote én kleine dingen, fijne én moeilijke momenten. Over later, dromen, onze aarde, respect, houden van, en nog veel meer. (flaptekst)

Een boek dat dusdanig heftig begint, een heftige slachting door een vos, lijkt niet meteen geschikt voor 4-jarigen. Maar niets is minder waar. De heftige slachting wordt besproken op een manier dat je er als lezer bijna niets van meekrijgt. Er is één kip die het overleeft, Vera Kloek. Zij zat te broeden en zoals het een goede kip betaamt verlaat je de eieren niet. Pas wanneer alles stil en rustig is neemt ze een kijkje en komt tot de conclusie dat alle kippen en de haan weg zijn. Er liggen alleen nog veren op het gras. Maar dan blijkt er een jong vosje achter te zijn gebleven. Vera Kloek smelt van de zielige oogjes en neemt hem onder haar hoede. Haar jonkies groeien op met Vonk, de vos. Wanneer er nieuwe kippen komen, wordt Vonk weggestuurd. Ze vertrouwen een vos niet. Vera gaat met hem mee op reis.

Wie wil dit prentenboek nou niet lezen. Twee superschattige rode panda’s kijken je met hun grote ogen aan. Die ogen smeken je bijna om het boek open te slaan. Dan kom je bij het schutblad. Dat heeft een hele andere sfeer. Het is een prachtig bergachtig landschap in een soort van zwart/blauw tint. Je krijgt meteen een idee van de omgeving waar dit verhaal zich in afspeelt. Wat volgt zijn stuk voor stuk prachtige platen waarin wordt gespeeld met diepte, licht, kleur en sfeer. Het is bizar hoe de illustrator, Jim Field, dit verhaal vormgeeft. Elke illustratie is stuk voor stuk een kunstwerk. Zelfs als het verhaal niets zou voorstellen, zou ik dit boek alleen al voor de illustraties willen hebben.

Hannah is nog jong als haar vader sterft. Ze heeft alleen nog het vinkje dat ze van hem kreeg. Als het vogeltje ziek wordt, besluit Hannah op zoek te gaan naar de terugstromende rivier. Want een druppel daarvan volstaat om het eeuwige leven te krijgen. Alleen heeft nog nooit iemand de terugstromende rivier gevonden…

Herbert Citroen van het Grand Hotel Nautilus weet dat het niet gemakkelijk is om gevonden voorwerpen terug bij hun eigenaars te krijgen - zeker wanneer het gevonden voorwerp geen voorwerp is, maar een meisje, Violet.