Het huis van oma - David Litchfield & Ross Montgomery


Een kleine jongen treedt in de voetsporen van zijn oma en bouwt iets heel bijzonders. Als hij klaar is, kijkt hij in de ogen die hij zelf heeft gemaakt en zegt: “Oma, wakker worden.”

Plotseling is het of de sterren dichterbij komen. Oma is er weer! Een nachtelijk avontuur begint. Voortaan zullen ze voor altijd samen zijn (flaptekst).

 

De eerste plaat is de woonkamer van Oma en de jongen. Het is avond, de haard is aan. De sfeer die van deze prent afspat is geweldig. Meteen bij het zien van deze plaat wil je daar zelf zitten.

Ook valt het meteen op dat er erg veel te zien is op de prent. Er hangen 27 lijsten, 2 klokken en nog veel meer. Deze eerste prent is de beste start die een prentenboek te bieden heeft.

 

Elke prent op zichzelf heeft sfeer. Van een negatieve sfeer tot een positieve sfeer, het is er allemaal.

De veelzijdigheid van de illustratrice is goed te zien. Met name in de prent waar drie seizoenen in worden afgebeeld. Elk seizoen heeft zijn eigen kenmerken en zijn eigen kleuren.

 

De auteur van dit boek heeft goed nagedacht over het verhaal. Hij heeft de dood en rouwverwerking op een subtiele en slimme manier verwerkt in het boek. De tekeningen vullen dit perfect aan. Het enige minpunt aan de tekst is dat het taalgebruik soms te moeilijk is voor de doelgroep.

Kinderen met rouwverwerking kennis laten maken is moeilijk. Dit boek pakt het goed aan. Het is een prentenboek dat ik iedereen zou aanraden.

Maar er is een verschil met rouwverwerking bij een grootouder die overlijdt of een broer, zus of ouder. Dit boek is specifiek geschikt voor het overlijden van een grootouder.

 

 ©De Leesplank 2020


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.