Wanneer Pieter, Suze, Edmond en Lucy gaan logeren in het geheimzinnige, grote huis van een oude professor ontdekt Lucy een wel heel bijzondere kleerkast. Ze stapt naar binnen en loopt zo via de achterkant van de kast een ander land binnen, waar een lantaarnpaal schijnt, midden in een sneeuwlandschap. Ze is terechtgekomen in het magische land Narnia, waar een strijd gaande is tussen de Witte Heks en de leeuw Aslan. Het duurt niet lang voor Pieter, Suze en Edmond ook in Narnia belanden. Lukt het de vier kinderen om de Witte Heks te verslaan en Narnia te redden van de eeuwigdurende winter? (flaptekst)
Wie kent Narnia niet? Als je het niet kent van de boeken, dan is het wel van de films. Ik had gelukkig de boeken al gelezen voordat de films kwamen, maar ook de films zijn best goed geslaagd. En nu wordt Narnia opnieuw onder de aandacht gebracht, met nieuwe vertalingen van Imme Dros. Ik ben nieuwsgierig aangelegd en ben erg benieuwd naar het verschil tussen de twee vertalingen en of de nieuwe een verbetering is.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: nee. De nieuwe vertaling is voor mij geen verbetering. En dat geldt wat mij betreft voor de gehele nieuwe uitgave.
De nieuwe titel De wereld achter de kastdeur? Het is toch de wereld achter de kast? De vorige titel was Het betoverde land achter de kleerkast. Die titel vind ik beter, want hij is duidelijker (‘achter de kleerkast’) en uitnodigender (‘betoverde land’). Als je toch graag een nieuwe titel wilt, vertaal dan de Engelse titel letterlijk en maak van The Lion, the Witch and the WardrobeIets als De leeuw, de heks en de kleerkast. Zo staat immers ook de film bekend.
Daarnaast zijn enkele namen van de kinderen aangepast. Peter heet nu Pieter en Susan heet nu Suze. Een onnodige verandering, want zowel Peter als Susan zijn herkenbare namen voor Nederlandse lezers.
In de nieuwe uitgave zitten geen illustraties. Dat is natuurlijk niet per se een minpunt. De Narnia-serie is wat mij betreft ook niet specifiek voor kinderen. Er zit een veel diepere laag in de verhalen die juist voor volwassenen interessant is. Maar de nieuwe vertaling lijkt wél gericht te zijn op (alleen) kinderen. Tijdens het lezen had ik steeds het gevoel een redelijk standaard kinderboek te lezen. De diepere laag is bijna niet aanwezig en dat zorgt ervoor dat ik dit boek niet met plezier heb gelezen. Waar de oudere vertaling echt een favoriet boek van mij is, haalt deze versie dat niveau in de verste verte niet.
Voor kinderen zal het wellicht een leuk boek zijn, maar ook niet meer dan dat. De vormgeving is mooi, in de kast staat de serie (er zijn tot nu toe drie delen uitgebracht) erg mooi en strak. Maar ik zal deze versie niet snel opnieuw lezen en de andere delen hoef ik niet. Gelukkig heb ik de oudere uitgaven nog staan. En die ga ik zeer snel herlezen!
Reactie plaatsen
Reacties