Suus kijkt het liefst tv, samen met haar luie kater Koos. Zo worden ze niet vies en beleven ze toch spannende avonturen.
Maar wat zien ze daar?
Er vliegt een vlinder langs het raam. Koos probeert hem te vangen. En Suus probeert Koos te vangen! Voor ze het weten tuimelen ze door het open raam naar buiten…
waar de echt avonturen zijn! (flaptekst)
Een prentenboek over een terugkomend thema in de huidige maatschappij: kinderen die steeds minder buiten spelen en liever binnen televisie kijken of gamen. Dat kan gemakkelijk leiden tot een zeurboek of een propagandaverhaal over het buitenspelen. Is Michelle Leuveld in die valkuil gevallen met haar eerste zelfgeschreven prentenboek?
Daar kom ik zo op terug. Eerst iets over het belangrijkste deel van een prentenboek: de illustraties. Michelle Leuveld maakt sfeervolle afbeeldingen. Meteen valt op dat de illustraties niet super strak zijn, maar lekker vlot en los. Soms wordt de afbeelding hier wat onduidelijk of druk van, maar dat is over het algemeen niet storend. De mensen en dieren worden op een lieve manier weergegeven en dat zorgt voor een prettige sfeer in het boek.
Vooral de vogels zijn erg origineel en vrolijk!
Het verhaal is redelijk simpel, het kleine avontuur is inderdaad erg klein. Het draait toch vooral om de boodschap: kinderen moeten meer buitenspelen. Dat is natuurlijk een goede boodschap en in dit boek wordt duidelijk gemaakt waarom naar buiten gaan leuk is. Je kunt er van alles zien: mooie dieren, mooie bloemen en soms zelfs aardbeien bijvoorbeeld!
Leuveld is niet in de valkuil gevallen. Het boek heeft een duidelijke boodschap maar voelt niet geforceerd. Door het simpele verhaal en de vrolijke illustraties is het een leuk en lief prentenboek geworden dat je graag even uit de kast pakt. Ook om voor te lezen is het een erg prettig boek. Kinderen herkennen zich erin en gaan het gesprek aan over buitenspelen.
Kortom: geen super origineel prentenboek maar een erg leuke aanwinst voor de boekenkast!
Reactie plaatsen
Reacties