Misjka

Alleen al bij het zien van het omslag van Misjka wist ik het zeker: dit boek moest ik lezen. De illustratie van Annet Schaap is sfeervol, vertederend en warm. En dat geldt meteen voor alle illustraties in het boek. Ze zijn volledig in kleur en er is gekozen voor warme, sfeervolle kleuren. Geen felle kleuren zoals we gewend zijn van eerdere illustraties van Annet Schaap. Het is mooi om een keer wat anders te zien. Dapper om zoiets te doen en wat is het fijn als dit goed uitpakt. Het is één van de pluspunten van dit boek.

Want er is nog veel meer goed aan dit boek. Het is officieel het vervolg op De geluksvlinder. Ook geschreven door Edward van de Vendel en Anoush Elman. Dat boek was gebaseerd op het levensverhaal van Anoush. Nu gaat het verhaal verder, want er is nog meer dat verteld moet worden.

Wat op het eerste gezicht lijkt op een verhaal over een konijn, verandert al snel in een verhaal over asielzoekers. Dit is iets wat je niet meteen verwacht, maar verrassend werkt. Doordat Roya aan het konijntje vertelt over de vlucht uit haar land, krijg je alles op een laagdrempelige manier mee. Je voelt de emotie en hoe zo’n gebeurtenis traumatiserend kan zijn voor een kind. Ook de ouders en broers vertellen over de vlucht. Zij weten er nog meer van dan Roya, die te jong was om zich alles te herinneren. Het verhaal is niet alleen maar verdrietig of angstig, maar ook vrolijk. Ze vertellen ook over leuke dingen tijdens de vlucht. Hierdoor zie je de sterke band die de gezinsleden met elkaar hebben.

Het verhaal wordt op een prettige manier verteld. Edward van de Vendel schrijft met zoveel emotie dat het einde extra hard binnenkomt. Op dit moment is het verhaal van Roya natuurlijk erg actueel en daarom is het mooi dat dit boek er nu is. Het is een mooie manier om aan kinderen te vertellen hoe erg je leven verandert als je ineens na een vlucht in Nederland komt wonen. Voor mij is dit tot dusver het mooiste boek dat ik heb gelezen van Edward van de Vendel.