Als Astrid, haar vader en haar broer Gunnar na een lange tocht in de sneeuw terugkomen met de perfecte kerstboom, blijkt het thuis een chaos te zijn. De meubels staan schots en scheef en er staat aangebrand eten op het fornuis. Astrid is bang dat kerst dit jaar helemaal niets wordt…
Maar de volgende dag is alles mooi versierd, staat er lekker eten op tafel en liggen er cadeautjes in de wasmand onder de kerstboom. Het wordt de heerlijkste Kerstmis ooit! (flaptekst)
In dit prentenboek schrijft Astrid Lindgren over haar herinneringen aan Kerstmis 1913, toen ze zes jaar was. Een keer wat anders dan boeken over zelfbedachte personages als Pippi Langkous en de kinderen uit Bolderburen, al zit er volgens mij in elk boek van Lindgren een stukje van haar eigen jeugd.
Tijdens het lezen valt meteen op dat dit prentenboek erg veel tekst heeft. Op zich is dat geen probleem, maar om het in één keer voor te lezen is het wat te lang en te veel. Dit is een boek om in etappes voor te lezen.
Al vanaf de eerste alinea stap je binnen in Zweden, lang geleden. En dat merk je aan alles. De manier waarop een kerstboom wordt gezocht, wat er op tafel komt en hoe Kerstmis wordt gevierd. Voor volwassen lezers zal dit een nostalgisch gevoel oproepen. Voor jonge lezers is het misschien bevreemdend. Gebeurde dit vroeger echt? Misschien dat ze daardoor het verhaal minder leuk zullen vinden en minder interesse tonen.
Ondanks dit verschil zijn er ook veel andere dingen die nog steeds gebeuren – in ieder geval in verhalen. Kerstmis is altijd chaos, er gaan dingen mis en toch is het feest zelf uiteindelijk geslaagd en gezellig! Dat was in 1913 dus al zo, en dat is tot op de dag van vandaag hoe ik Kerstmis eigenlijk voor me zie. Veel geregel en drukte maar uiteindelijk komt alles goed.
Door de prachtige illustraties worden ook jonge lezers getriggerd om het boek te lezen en te bekijken. De illustraties tillen het boek naar een hoger niveau. Er is gekozen voor redelijk rustige kleuren. Daardoor oogt alles wat ouderwetser, maar het zorgt voor een fijne sfeer. Een sfeer die je voelt en graag zelf thuis wilt hebben tijdens de kerst.
Een mooi prentenboek dat ik zeker vaker open ga slaan en ik hoop dat veel anderen hier plezier aan beleven. Het gegeven dat je op deze manier een inkijkje krijgt in de jeugd van Astrid Lindgren zorgt ervoor dat het boek nog meer bijzonder is.
Reactie plaatsen
Reacties