Midden in de nacht wordt Melle wakker.
Er zit een vreemd wezentje op de rand van zijn bed. Het lijkt wel een bolletje wol, met armpjes en beentjes en twee harige, puntige oren. Maar als Melle het licht aandoet, is het wezentje verdwenen. Als hij er op school over vertelt, lacht iedereen hem uit. Zelfs papa, die bioloog is, zegt dat het onzin is, dat zulke wezentjes niet bestaan. Maar Melle weet zeker wat hij gezien heeft… (flaptekst)
In 2015 verscheen het eerste kinderboek van cabaretier Jochem Myjer. Toen wilde ik het niet lezen. Alweer een boek van een BN’er. Stom. Maar dat boek werd wel erg goed ontvangen. En later volgden nog twee delen, die ook goed werden ontvangen. Dus nu de trilogie compleet is, ben ik toch begonnen ze te lezen. En wat heb ik nu een spijt dat ik dit niet eerder heb gedaan.
Wat Jochem Myjer met dit eerste boek doet is precies hoe een kinderboek hoort te zijn. Een spannend mysterie, een schattig wezentje en iets geheim moeten houden voor anderen. Deze ingrediënten staan al bijna garant voor een succesvol boek. Maar dan moeten de uitwerking en de details wel goed zijn. Myjer heeft een briljante creatie neergezet met de Gorgels. Deze kleine wezentjes beschermen kinderen tegen virussen die ’s nachts in hun slaapkamers komen en ze ziek proberen te maken. Elk kind heeft een eigen Gorgel. Maar niemand kan die Gorgel zien, behalve Melle. En later blijkt dat er toch anderen zijn die de Gorgels kunnen, of konden, zien.
Dit is een boek dat je niet kunt wegleggen. Wanneer je eenmaal bent begonnen, zit je vast in dit wereldje en wil je alles weten. Alles. En voor je het weet, is het boek uit. De setting van dit verhaal, de Waddeneilanden, is ook erg prettig gekozen. Voor veel mensen zal het een feest van herkenning zijn. En het is ook leuk om een keer een fantasie-creatie terug te vinden in het bekende Nederlandse landschap.
De illustraties van Rick de Haas zijn volledig in kleur en zorgen voor extra sfeer. Hoe hij de Gorgels heeft afgebeeld, is precies volgens de omschrijving. Ze zijn schattig, maar kunnen ook gevaarlijk zijn en lijken op een bolletje wol. Een perfecte combinatie van illustrator en auteur is dit zeker. Ook het omslag spreekt aan door het mooie kleurgebruik en nodigt daarmee uit tot lezen.
Dat ik dit boek niet eerder heb gelezen spijt me, want het is een fantastisch kinderboek. Jochem Myjer verdient alle lof die hij hiervoor al heeft gehad. Ik ga snel de andere delen lezen.
Reactie plaatsen
Reacties