De moeder van Pats woont in haar eentje in een huisje bij de brug. Het is een klein huisje. Maar haar hart is groot en iedereen is welkom om in haar huis te komen wonen. Past dat wel? (flaptekst)
De afgelopen 2 jaar waren de prentenboeken van de Kinderboekenweek bijzonder goed. Dromer van Mark Janssen en Egalus van Marije Tolman. Die laatste is misschien wel een van mijn favoriete prentenboeken geworden. Dit jaar de eer aan Yvonne Jagtenberg. Yvonne Jagtenberg won 2 jaar achter elkaar een Gouden Penseel dus de verwachtingen zijn hoog.
Jagtenberg heeft een erg eigen stijl. Wanneer je een tekening van haar hand ziet weet je direct dat zij het heeft gemaakt, zonder de naam ergens te zien staan. Het is niet realistisch maar best grof en grotesk. Dat geldt ook voor Mijn huis is jouw huis. Het omslag is redelijk simpel en summier, maar nodigt wel uit tot verder kijken. En de illustraties stellen zeker niet teleur. Elke pagina is vrolijk, interessant en gedetailleerd. Je kunt er naar blijven kijken.
Dan komt er ook nog eens bij dat Jagtenberg een erg leuk verhaal heeft geschreven, geheel passend bij het thema van de Kinderboekenweek Bij mij thuis. Het verhaal leest prettig, de karakters zijn leuk en grappig en de verwijzingen naar bijvoorbeeld Spin Sebastiaan van Annie M.G. Schmidt zijn een leuke toevoeging.
Mijn huis is jouw huis haalt voor mij niet het niveau van Egalus, het is een leuk prentenboek dat goed gebruikt kan worden in de Kinderboekenweek maar ook zeker ook buiten de Kinderboekenweek. Als het was uitgegeven zonder verbonden te zijn aan de Kinderboekenweek was het ook een goed prentenboek geweest.
Reactie plaatsen
Reacties