De terugstromende rivier – Het verhaal van Hannah


Hannah is nog jong als haar vader sterft. Ze heeft alleen nog het vinkje dat ze van hem kreeg. Als het vogeltje ziek wordt, besluit Hannah op zoek te gaan naar de terugstromende rivier. Want een druppel daarvan volstaat om het eeuwige leven te krijgen. Alleen heeft nog nooit iemand de terugstromende rivier gevonden…

Over het hobbelige pad dat De Hemelweg heet trekt ze naar het zuiden, naar de woestijn en nog verder. Dan beland ze in de kruidenierswinkel van Tomek, die hopeloos verliefd op haar wordt. (flaptekst)



Sinds het eerste deel over de egel Jefferson is vertaald in het Nederlands ben ik fan van Jean-Claude Mourlevat. Zijn schrijfstijl is prettig en zijn verhalen hebben sfeer, emoties en een warmte die je niet vaak meer tegenkomt in boeken. Zijn boeken doen wat ouderwets aan, voornamelijk de twee delen over de terugstromende rivier. Jefferson is moderner en toch voelt het aan als een wat ouder boek. Dit tweede deel, Het verhaal van Hannah doet niet onder voor het eerste deel over Tomek. Ik twijfelde een beetje of dit een leuk boek zou kunnen worden, gezien de gelijkenissen met het eerste deel. En ja, het boek heeft dezelfde opbouw en hetzelfde einddoel. En doordat je het eerste boek al hebt gelezen weet je ook hoe het waarschijnlijk gaat aflopen. Toch is dit geen belemmering tijdens het lezen.

 

Dat komt toch ook echt door de manier van schrijven van Jean-Claude Mourlevat. Je wordt het boek ingetrokken en het laat je niet meer los. Je bent samen met Hannah op reis en wilt weten wat er allemaal gaat gebeuren. Het is juist leuk om dingen te herkennen uit het eerdere deel en nogmaals in deze wereld een avontuur te beleven. Hannah bekijkt alles op een andere manier dan Tomek en dat maakt het ook al anders.

 

De auteur heeft een mooie wereld gecreëerd waarin je bijna zelf wilt leven. Het is wat ouderwets, er zijn bijvoorbeeld geen auto’s, maar de thema’s die worden aangestipt zijn niet ouderwets. Het hele boek is niet ouderwets, de sfeer die misschien wel. Maar dat is juist (voor mij) iets positiefs. De vertaling is ook erg goed gedaan, want de sfeer in het verhaal is goed over gebracht. De personages zijn leuk, interessant en hebben diepgang. Het boek is ook zeker filosofisch, over bijvoorbeeld de dood. Dit zorgt ervoor dat je nadenkt over bepaalde onderwerpen en je anders gaat kijken naar dingen.

 

Ik vind het bijna jammer dat ik nu nooit meer opnieuw in deze wereld kan stappen. Maar ik kijk uit naar andere boeken van deze fijne auteur. 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.