Kijk, daar komt de groep van Lieke! De kinderen lopen in een vrolijke optocht door de straat. Het is bijna Pasen!
Sam, het broertje van Lieke, wil ook graag meedoen. Maar eerst gaat hij met mama een broodhaantje kopen bij de bakker.
Bij de bakker is veel lekkers te zien: chocolade-eieren in alle soorten en maten en zelfs een grote paashaas.
Thuis vraagt Lieke naar de verhalen die bij Pasen en de lente horen. Ook kleine Sam wil alles weten over het ‘paaskonijn’ en de ‘lentes’. En natuurlijk gaan ze eieren verven, eieren zoeken en … eieren tikken bij het paasontbijt! (flaptekst)
Wat vind ik het ontzettend leuk dat de boeken over Meike en Wouter van Jacques Vriens opnieuw zijn uitgegeven. Als kind was ik al fan van de boeken over de feesten van het jaar: Sinterklaas, Kerstmis en Pasen. De versie over Sinterklaas was gewoon aan vernieuwing toe, dat feest is zo dusdanig veranderd dat het boek met de oude illustraties niet meer kon. Helaas, want ik ben ook zeker fan van de illustraties van Dagmar Stam. Misschien zijn ze wel wat ouderwets, maar toch: de sfeer is zo liefdevol en alles was zo herkenbaar. Het was een slimme zet van de uitgeverij om de serie volledig te restylen. De eerste vernieuwde uitgave Dag Sinterklaasje was succesvol en al snel volgde ook Oh, Dennenboom. En nu is er dan een derde boek, eerder verschenen als Drie ei is een paasei: Vrolijk Pasen!
Ook dit deel is minimaal aangepast naar de moderne tijd. Meike en Wouter heten nu Lieke en Sam en leven echt in het heden. Maar de basis, het verhaal is nog steeds hetzelfde. En wat kan ik ook nu hier nog van genieten. De manier van schrijven van Jacques Vriens blijft van hoog niveau. Hij is niet voor niets een van de beste schrijvers van Nederland. De manier van denken van de kinderen, het praten en de informatie over Pasen die erin is verwerkt is erg prettig. Het wordt nergens belerend maar is juist een leuke manier van kennismaken met het Paasfeest.
De illustraties van Marja Meijer zijn heerlijk. De omslagen zijn vrolijk en kleurrijk: de boeken roepen om aandacht. Het binnenwerk is zwart-wit maar net zo sfeervol en vrolijk. Het is perfect voor de doelgroep, maar ook voor wat oudere kinderen zijn ze een goede toevoeging aan het boek. Ga er maar aan staan, de illustraties van Dagmar Stam staan in het geheugen gegrift bij een bepaalde generatie. Maar Meijer maakt er echt haar eigen ding van en levert goed werk af. In combinatie met de tekst van Jacques Vriens is ook dit weer een erg leuk (voor)leesboek voor jonge kinderen. En erg goed te gebruiken op school.
Reactie plaatsen
Reacties