Kinderboekenweek-geschenk: De diamant van Banjarmasin - Arend van Dam


Een kleine optocht door een lange geschiedenis van komen en gaan

Wie ben jij?

Voel jij je hier thuis?

Wie was hier eerst?

Ja, wie was hier eigenlijk het eerst? (flaptekst)

 

Het Kinderboekenweekgeschenk van de Kinderboekenweek 2020. Het thema is En toen? Geschiedenis. En hoe kun je meer leren over de geschiedenis dan met boeken? In boeken kun je  tijdreizen afleggen en meer te weten komen over de historie van bijvoorbeeld Nederland. Maar ook over internationale onderwerpen zoals de oorlogen, de kolonisatie en nog veel meer.

Arend van Dam heeft al veel geschreven over geschiedenis, denk maar aan Lang geleden en Hoe fel de zon ook scheen. Hij lijkt op voorhand een uitstekende keus voor het schrijven van het Kinderboekenweekgeschenk.

 

Het boekje bestaat uit zeven korte verhalen over verschillende historische gebeurtenissen. Tussendoor vertelt Arend van Dam hoe hij bij dit verhaal is gekomen en wat zijn research is geweest. Dat maakt het een echt geschiedenisboek met feiten en weetjes over de desbetreffende periode. Hier leren kinderen op een prettige manier van, zodat het meteen een boekje is dat ook goed ingezet kan worden in bijvoorbeeld de klas.

 

Zelf had ik wat moeite met het lezen van het laatste verhaal, De Zoemsteen. Arend van Dam hanteert hier een andere vertelwijze en dit vind ik geen geschikte keus. Het verhaal wordt saai en ik moest mezelf inhouden om niet hele alinea’s over te slaan om maar snel bij het eind te zijn.

 

De zes andere verhalen daarentegen zijn interessant en soms zelfs grappig. Vooral het verhaal De kop van Jut intrigeert mij, wnt ik had geen idee dat die kermisattractie is gebaseerd op een persoon die echt heeft geleefd. En toen ik bij de weetjes las dat de echte kop van Jut te zien is in het Universiteitsmuseum in Groningen, dacht ik meteen: daar moet ik heen!

Even googelen leert mij helaas dat het echte hoofd van Jut niet meer te zien is. Het hoofd was inderdaad op sterk water gezet, maar de pot werd niet goed afgesloten en daardoor is het hoofd vergaan. Er is enkel nog een dodenmasker te zien, jammer dat dit mist in de feitjes!

 

De illustraties van Anne Stalinski (waarom is niet gekozen voor Alex de Wolf, de illustrator die veel boeken van Arend van Dam heeft geïllustreerd?) zijn in zwart-wit. Zelf ben ik niet echt gecharmeerd van deze illustraties. Ze zijn erg simpel, maar wel doeltreffend en kloppend bij de verhalen.

 

Het is misschien niet het beste werk van Arend van Dam, maar het is een aangename kennismaking met zijn werk en een leuk Kinderboekenweekgeschenk.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb