Boven op een hoge berg ligt Pinkeltjesland. In dit geheime land wonen Pinkeltje en Pinkelotje, twee pinkels die niet groter zijn dan je pink. Pinkeltje en Pinkelotje zijn dolblij wanneer hun vriend Wolkewietje op bezoek komt. Maar Wolkewietje is niet alleen gekomen. In zijn heen-en-weerballon zat een verstekeling verstopt. Een verstekeling met boze plannen… (flaptekst)
Sinds een paar jaar komen er weer nieuwe Pinkeltje-boeken uit. Wel allemaal gesitueerd op een bekende plek in Nederland. Denk aan de Efteling, Diergaarde Blijdorp en Texel. Ik heb de oude serie allemaal gelezen (wel in de vernieuwde versie) en van deze nieuwe serie heb ik er twee gelezen. Erg leuk, maar wel wennen! Dat komt mede doordat de illustraties meer lijken op de originele serie, terwijl ik alleen de bewerkte nieuwe versie – met nieuwe illustraties - ken. En ook heb ik nooit eerder een prentenboek over Pinkeltje gelezen.
In een prentenboek zijn de illustraties het belangrijkst, maar zonder een goede tekst kan een prentenboek met mooie illustraties tóch slecht zijn. In dit geval is de tekst geschreven door Sander Meij en Studio Dick Laan en daardoor dan ben ik verrast dat er wat dingen in het verhaal staan die niet kloppen met de oorspronkelijke serie van Dick Laan. In de originele serie is Pinkeltjesland op een gegeven moment verplaatst van boven op de berg naar binnen in de berg, bij allemaal magische figuren. En nu ineens staat Pinkeltjesland weer boven op de berg! Misschien vindt dit verhaal dan eerder plaats?
Verder is het wel een leuk verhaal met een wijze les, echt in de traditie van Pinkeltje. Het is ook erg leuk dat Pinkeltje zelf lekker aan het klussen is aan auto’s.
De illustraties van Arne van der Ree zijn erg leuk. Persoonlijk kan ik deze illustraties meer waarderen dan de zwart-wit illustraties uit de leesboeken, want die zijn soms erg donker. Alle illustraties in dit prentenboek zijn volledig in kleur en spatten van het bladzijde, al moet ik nog steeds wennen aan deze Pinkeltje en Pinkelotje. Ook Wolkewietje ziet er anders uit dan ik mij in mijn jeugd had voorgesteld door de illustraties van Julius Ros in de hertaalde reeks. Arne van der Ree lijkt meer terug te grijpen naar de originele illustraties. Dit oogt weliswaar wat oubolliger, maar zorgt ook voor sfeer.
Een leuke aanwinst voor de Pinkeltje-reeks!
Reactie plaatsen
Reacties