Op een ochtend gaat de vriendelijke egel Jefferson naar de stad om zijn kuif bij te laten knippen. Maar als hij bij zijn kapper aankomt, ligt die languit op de grond. Dood, met een schaar in zijn borst. De enige getuige, een geit, beschuldigt Jefferson van de moord.
In paniek slaat Jefferson op de vlucht… maar zijn beste vriend Gijsbert overtuigt hem om samen op onderzoek te gaan. Hun doel: de échte dader ontmaskeren…
Hun speurwerk leidt hen naar de mensenstad. En daar doen ze een gruwelijke ontdekking. (flaptekst)
Een voor mij compleet onbekend boek werd vertaald, kondigde uitgeverij Lannoo aan. Maar dat boek heeft wél de Astrid Lindgren Memorial Award gewonnen. En in het juryrapport stond:
‘Jean-Claude Mourlevat vernieuwt het traditionele sprookje op briljante wijze, met aandacht voor zowel gruwel als schoonheid… Hij behandelt grote thema’s als liefde, gemis, kwetsbaarheid en vriendschap in een zorgvuldige maar tegelijkertijd dromerige taal.’
Dit citaat staat vermeld op de achterkant van het boek, dus al met al krijg ik hoge verwachtingen. Die worden nog versterkt door de speciale omslagillustratie die is gemaakt door Martijn van der Linden, onze kersverse kinderboekenambassadeur. De figuren en de straat die zijn afgebeeld hebben iets lieflijks en een beetje een ouderwetse sfeer. Dit maakt, samen met de belettering, dat het omslag schreeuwt om aandacht.
Vanaf het eerste hoofdstuk was ik verkocht. De manier van schrijven, de rust in het verhaal, de omschrijvingen van de omgeving, de details en de personages komen allemaal samen in een boeiend verhaal in een interessante setting. En dat is verrassend, want een moordzaak oplossen, dat komen we best veel tegen in boeken. Iemand die vals beschuldigd wordt van een moord? Dat ook. En dat die vals beschuldigde dan zelf de moordenaar gaat zoeken? Ja. Dit alles kun je in andere boeken ook terugvinden. Jean-Claude Mourlevat maakt het echter een origineel boek door de hoofdpersonen geen mensen te laten zijn, maar dieren. Jefferson is een egel en zijn beste vriend is een varken. En dan bestaan er ook nog eens mensen, al wonen zij ergens anders.
Deze combinatie zorgt voor een interessante kijk op de maatschappij. De mensen hebben namelijk wel huisdieren. Mensen eten gewoon vlees. Hoe kun je als dier hiermee leven? Kun je wat aan de vleesindustrie doen als dier?
Dit alles komt samen in dit boek. De vleesindustrie ligt op dit moment onder vuur in de wereld. Steeds meer mensen worden veganistisch of vegetarisch. Hoewel dit boek wat ouderwets aanvoelt, in de positieve zin van het woord, is het daardoor ook actueel en herkenbaar. Al deze verhaallijntjes komen op het eind op een subtiele en niet geforceerde manier samen. Wat mij betreft is het zeer terecht dat dit boek de Astrid Lindgren Memorial Award heeft gewonnen en ben ik blij dat het boek nu in Nederland te lezen is. Hopelijk gaat het boek ook hier veel lezers blij maken!
Reactie plaatsen
Reacties