En toen zag ik een leeuw. Die stond daar ineens, achter de bomen, op de bruine vloer van het woud, alsof hij daar hoorde te staan. Alsof het eigenlijk iets heel gewoons was. Pas daarna drong het tot me door dat dit echt was. Geen dierentuin, geen film. De werkelijkheid.
Daan Remmerts de Vries werd achtervolgd door vijf leeuwen in een Indiaas oerwoud. Hij ging in een bootje op zoek naar reuzenhaaien bij het eiland Man. Op de oevers van Loch Ness speurde hij naar het monster. En hij had ongemerkt een ontmoeting met een tijger in een gebied waar geesten huizen…
In dit boek schrijft hij beeldend en kleurig – geïllustreerd met eigen foto’s – over de zwerftochten die hij maakte om dieren in het wild te zien. (flaptekst)
Op het eerste gezicht is dit geen boek dat ik uit de boekenkast zou pakken om te lezen. Het omslag oogt wat ouderwets en simpel in elkaar geknutseld. Waarschijnlijk was dit de bedoeling, zo lijkt het een beetje op een ouderwets reisdagboek. Maar voor mij werkt het averechts. Zodoende heeft het boek ook best lang op de plank gelegen. Nu, vlak voor de Kinderboekenweek, heb ik besloten het toch te gaan lezen aangezien het mooi aansluit bij het thema, Gi-ga-groen
En eerlijk gezegd viel het boek mij erg mee. Het zijn meerdere verhalen over verschillende reizen die Daan Remmerts de Vries heeft gemaakt om dieren in het wild te kunnen zien. Het gaat dus niet alleen maar over leeuwen of een safari. Je kunt de verhalen prima los van elkaar lezen.
De manier waarop Daan Remmerts de Vries vertelt is beeldend en spreekt aan. Het lijkt bijna alsof je bij hem op de bank zit , hij je de foto’s van zijn reis laat zien en daarbij wat vertelt. Het is een intieme sfeer die je vanzelf krijgt tijdens het lezen. Daardoor voel je je als lezer extra betrokken en wil je graag verder lezen. Erg interessant is het om te horen hoe iemand de reizen heeft ervaren en hoe de ontmoetingen met dieren gingen.
Ook de humor is een belangrijk punt in dit boek. Bijvoorbeeld het verhaal over Albert de Albatros is erg grappig. Ik ga het niet verklappen, maar dit verhaal is zeker een aanrader.
De foto’s in het boek zijn gemaakt door Daan Remmerts de Vries zelf. Dit is erg passend bij het boek en de manier waarop er wordt verteld. Het is een mooie aanvulling en maakt het boek compleet.
Het is een leuk boek waarbij ik enkel wat op de vormgeving heb aan te merken. Wanneer dit boek een wat betere vormgeving had gehad – bijvoorbeeld een aantrekkelijker omslag – was het nog beter geweest.
Reactie plaatsen
Reacties