In Sloddervos gaat Rhona op zoek naar de verborgen mythische wereld achter onze werkelijkheid en komt erachter dat die aan het afsterven is. En als die magische wereld van wezens en goden sterft, sterft de aarde en alles wat daarop leeft. Er is er maar een die beide werelden kan redden: Rhona, de Sloddervos. (flaptekst)
Na het succes van Woezel en Pip heeft Dinand Woesthoff nu ook geprobeerd een boek te schrijven met een belangrijk thema. Geloof in jezelf en in alles wat je ziet en niet ziet. Er is nog zoveel meer in de wereld en uiteindelijk is alles met elkaar verbonden. Het klinkt allemaal een beetje zweverig, dus ik ben benieuwd of het boek niet te belerend is.
Dat is het zeker niet. Sloddervos is een magisch avontuur. Het verhaal is meteen interessant en wordt alleen maar interessanter naarmate je verder leest.
Doordat hoofdpersoon Rhonda erg onzeker is, zijn er vast veel kinderen die zich in haar herkennen. Het geloven in jezelf en je talent is moeilijk. Het verhaal wordt verteld vanuit Rhonda en daardoor denk en voel je hetzelfde als zij. Ze neemt ons mee in het avontuur, maar ook in de zoektocht naar zichzelf en haar talenten. De boodschap Geloof in jezelf komt het hele boek door terug, maar dit is nergens storend. Het is een gegeven in de achtergrond, maar dringt zich niet op. Juist door de boodschap zo speels mee te geven ga je er over nadenken.
De schrijfstijl van Woesthoff en Dore van Montfoort is prettig. Ze houden het verhaal spannend en zorgen voor genoeg interessante vragen, zodat je door wilt lezen. Je wilt weten hoe dit verhaal afloopt. Het boek sluit goed aan op de belevingswereld van de doelgroep.
De illustraties van Wil Raymakers spreken mij persoonlijk niet zo aan, maar kinderen zullen ze denk ik fantastisch vinden. Het geeft een beeld bij het verhaal, maar geeft genoeg ruimte om als lezer je eigen fantasie te gebruiken.
Reactie plaatsen
Reacties