Een vriendin met vuisten


Raaf is net verhuisd en moet naar een nieuwe school. Daar ziet hij erg tegenop. Op een stuk karton van een verhuisdoos maakt hij lijsten.

 

RAMPEN

  • Gepest worden.
  • Het plein: waar moet ik staan?
  • Iedereen ziet me, ze moeten lachen.
  • De klas: waar moet ik zitten?
  • Voor het bord moeten komen.

 

OPLOSSINGEN

  • Mama loopt mee.
  • Ze pesten al iemand anders.
  • Niemand ziet me.
  • Ziek worden.

 

Maar alles loopt anders dan Raaf denkt: hij komt in de klas bij de stoere Naomi, en zij wil vrienden met hem worden! Raaf is blij. Maar al snel ontdekt hij dat de rampen nog lang niet achter de rug zijn… (flaptekst)

Al sinds ik kind was, lees ik boeken van Mirjam Oldenhave. Mees Kees, Wedden van Wel, Pizza Pikante en nog veel meer boeken heb ik verslonden. Toch heb ik pas nu, na het lezen van De levens van Lanya (2023) en deze heruitgave van haar debuutboek Een vriendin met vuisten, door hoe goed Mirjam Oldenhave schrijft. Ze is een onderschatte kinderboekenauteur in Nederland. Ze is natuurlijk vooral bekend van Mees Kees en dat zijn erg leuke boeken. Maar ze kan nog zoveel meer.

 

Dat bewijst deze heruitgave van haar debuut. Mirjam Oldenhave schrijft op een prettige manier die voor kinderen en voor volwassen geschikt is. Ze snijdt heftige thema’s aan zonder dat een boek erg negatief of belerend wordt. In dit boek merk je de paniek bij Raaf als hij naar een nieuwe school moet. Je voelt ook meteen de opluchting als hij een vriendin maakt, maar ergens voel je ook de verwarring: want waarom wil iemand meteen vrienden zijn?

 

Raaf wil Naomi helpen wanneer hij ontdekt hoe haar thuissituatie is. Dit gaat hij doen op een mooie manier die uiteindelijk indirect grote gevolgen heeft. Zoals Naomi het later benoemt ‘Plannen bedenken is helpen’. Ook al hebben Raafs plannen niet echt gewerkt, toch vindt Naomi het al superfijn dat hij dingen heeft bedacht om te helpen. Zo zie je maar weer, dat een klein gebaar al heel helpend kan zijn voor een klasgenoot.

 

De nieuwe illustraties van Charlotte Dematons zijn een leuke toevoeging. De karakters zijn speels en de illustraties geven een goed beeld van de situaties. Het omslag is aansprekend door de mooie blauwe kleur en het sterke karakter dat er is afgebeeld.

 

Dit is een prachtige heruitgave van het debuut van Mirjam Oldenhave. Wat mij betreft verdient ze meer aandacht, want ze is in mijn ogen een van de beste kinderboekenauteurs die we hebben in Nederland.



Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.