Elfies moeder, Petronella, geeft een bijzonder feest ter ere van de volle maan. Elfie is in paniek: die rare maanfeestgasten komen maar liefst vier dagen bij hen over de vloer!
Tot overmaat van ramp wil de grootste pestkop van Elfies klas ook bij het feest zijn. Dan kan ze op haar YouTube-kanaal aan iedereen laten zien hoe maf en zweverig Elfies ouders zijn.
Algauw blijkt dat niet eens Elfies grootste zorg. Er wordt ingebroken in het dorp en samen met haar buurjongen Mats gaat ze op onderzoek uit. Alles wijst erop dat de dader een van Petronella’s gasten is. (flaptekst)
Na het lezen van deel één over Elfie en haar ouders heb ik getwijfeld of ik verder wilde lezen. Deel één was leuk en de personages waren interessant, maar het leverde mij geen interesse in een vervolg op. Ik zag de vervolgdelen wel voorbij komen bij andere recensenten en daardoor begon het toch te kriebelen. Waarom wilde ik niet verder lezen? Nu ben ik dat toch eindelijk gaan doen en daar ben ik blij mee.
Kelly van Kempen debuteerde met De Sterrensteen – Het boek der veranderingen. Nu ik deel twee heb gelezen, merk ik de groei in haar schrijven. Deel één was leuk gevonden en goed uitgewerkt. Het was wel wat cliché, maar niet slecht. De rest - personages, situaties en de Sterrensteen - was wel origineel. Dat zorgde ervoor dat het boek zeker leuk was. Deel twee leest wat vlotter. De schrijfstijl van Kelly van Kempen is prettig, maar ik vond hem in het eerste deel nog wat traag. Nu niet meer! Het verhaal is spannend en geeft niet snel weg wie de dader is. Pas wanneer Elfie en Mats ontdekken wie de dader is, heb je dit als lezer ook door.
Net als in het eerste boek begint elk hoofdstuk met een opsomming van verdachte gebeurtenissen en personen om in de gaten te houden. Op deze manier word je door Elfie echt meegenomen in het verhaal en de speurtocht. Wel merkte ik dat ik deze opsommingen tijdens het lezen vaak oversloeg, want ik wist het inmiddels wel.
Een erg leuke toevoeging zijn de stukjes uit de ‘Handleiding voor Primeurtochten’. Een handleiding vol tips om verdachte zaken op te lossen. Hierdoor wil je als lezer nog meer zelf nadenken over wie de dader zou kunnen zijn en wat het motief is.
Opnieuw zijn het omslag en de illustraties van Flavia Sorrentino. Het omslag is kleurrijk en spreekt tot de verbeelding. De illustraties in het boek zijn klein en in zwart-wit. Ze geven de personages goed weer, zodat je een duidelijk beeld krijgt van iedereen.
Deel twee is voor mij een verbetering ten opzichte van het eerste deel. Als Kelly van Kempen deze stijgende lijn weet door te zetten, belooft dat wat voor deel drie. Hij ligt al voor me klaar en ik heb echt zin om hem te gaan lezen!
Reactie plaatsen
Reacties