Als de tweeling Alexandra en Koen een oud sprookjesboek krijgt, verandert hun hele leven in één klap. Ze vallen door het boek en belanden in een bizarre sprookjeswereld. Zo struikelen ze het Koninkrijk van Roodkapje binnen en komen ze oog in oog te staan met een roedel wolven. Om uit deze parallelle wereld te ontsnappen moeten ze voorwerpen verzamelen. En dat zijn niet de makkelijkste: het haar van Rapunzel, het glazen muiltje van Assepoester en nog veel meer. Samen gaan ze op een bloedspannende zoektocht door koninkrijken en donkere bossen.
Jammer genoeg zijn ze niet de enige met deze missie. In de verte komt een zwarte schim dichterbij, een flits in een spiegel. De Boze Stiefmoeder van Sneeuwwitje is onderweg… (flaptekst)
Een boek over bekende sprookjesfiguren. Het is vaker gedaan, dus is dit origineel? Het omslag en de flaptekst spreken genoeg aan om dit boek te gaan lezen. Dat het is geschreven door Chris Colfer, bekend van de tv-serie Glee, maakt mij niet heel veel uit. Deze boeken zijn in ieder geval succesvol in het buitenland dus wil ik het in ieder geval wel proberen. Overigens is deel 1 in 2013 al vertaald en uitgegeven door uitgeverij Moon. Maar dit werd denk ik niet goed opgepikt in Nederland, want het is bij dat ene deel gebleven. Het boek is wel vertaald door dezelfde vertaler, maar ik kan niet ontdekken of het dezelfde vertaling is.
In deze nieuwe uitgave is gekozen om de serie-titel The Land of Stories te behouden. Een Engelse titel heeft niet mijn voorkeur maar in de huidige maatschappij, veel kinderen lezen Engels of vinden het in ieder geval interessant, begrijp ik de keuze wel.
Het verhaal begint meteen spannend met een scène in de sprookjeswereld. Als lezer heb je nog geen idee waar dit allemaal over gaat en wil je graag verder lezen om dat te weten te komen. In hoofdstuk twee komen we terecht bij de hoofdpersonen in de ‘gewone’ wereld. Dit is meteen een heel andere toon en zorgt wat voor verwarring. Ook is deze inleiding over de hoofdpersonen aan de lange kant. Maar het is allemaal noodzakelijk informatie.
Het boek is wel dik, 423 bladzijden. Voor een kinderboek is dat behoorlijk veel. Maar door de prettige schrijfstijl, de vele (spannende) avonturen die de kinderen beleven en de interessante sprookjeswereld lees je toch snel door en voelt het boek veel minder dik.
Ook erg leuk is de herkenning van de sprookjesfiguren. Het voelt soms een beetje als thuiskomen omdat je al zoveel kent en herkent. Wel is het soms een beetje een herhaling van de boodschappen van de betreffende sprookjes. Dat voelt af en toe wat overbodig.
Ondanks de vele beschrijvingen en de herkenning blijft er genoeg ruimte om je eigen fantasie aan te spreken en de wereld te creëren in je hoofd.
Al met al is dit een fijn begin van een nieuwe serie, dat je erg nieuwsgierig maakt naar de volgende avonturen!
Reactie plaatsen
Reacties