deleesplank.nl

Het groots aangekondigde nieuwe prentenboek van Mark Janssen. En wat voor één. Een boek met enkel illustraties gemaakt met potlood. Enkel grijstint- tekeningen. Vergeleken met zijn eerdere werk een grote verandering. Want wie aan Mark Janssen denkt, denkt aan Eiland, Stop! Monsters! en Raar! Prentenboeken met grote platen in felle, opvallende kleuren.

Een boek uit Scandinavië. Zelf ben ik erg fan van kinderboeken die uit die regio komen. De sfeer in de verhalen en de landschappen spreken mij erg aan. Daarom vond ik de boeken van Astrid Lindgren als kind echt geweldig. Ik wilde daar zelf wonen en leven. En nog steeds is het een droom om naar Scandinavië te gaan, dus die boeken lezen blijf ik geweldig vinden.

Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer zijn als duo erg bekend geworden met de serie van Agent en Boef. Deze boeken zijn mateloos populair. Maar ze hebben veel meer prentenboeken gemaakt samen. Bijvoorbeeld Tim op de tegels en dus De Verkipping. Het prentenboek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Helaas, want het is een ontzettend fijn prentenboek.

Voor mij het eerste deel uit de Tijgerlezen-reeks die ik heb gelezen. Ik had al wel van de reeks gehoord, maar nooit meteen gedacht: dat moet ik gaan lezen. Maar nu een van mijn favoriete schrijfsters een deel heeft geschreven moest het natuurlijk wel!

Een boek van Paul Biegel recenseren? Moeilijk. Want er is al erg veel over zijn boeken gezegd. Wat kan ik daar nog aan toevoegen? De kleine kapitein is al vijftig jaar oud. Maar nog steeds wordt het boek gelezen en is hij populair, dus een nieuwe uitgave kon niet uitblijven. Gelukkig heeft uitgeverij Gottmer dit opgepakt en brengt de uitgeverij zelfs alle boeken van Biegel opnieuw uit. En allereerst daarvoor: chapeau. Want de eerste drie boeken (De kleine kapitein, Nachtverhaal en Sleutelkruid) zien er prachtig uit. Zoals de boeken stuk voor stuk verdienen.

Vorig jaar verscheen na lang wachten een compleet nieuw deel van De bende van de Korenwolf. Nu is een eerder deel opnieuw verschenen. In een nieuw jasje, dat past bij het boek van vorig jaar. Zelf heb ik erg fijne herinneringen aan deze serie. Ik vond het dan ook erg jammer dat er tussen de laatste delen zoveel tijd zat en de serie in stilte leek te zijn afgerond. Ik heb zelfs ooit als kind zelf een deel ‘geschreven’ en opgestuurd naar meneer Vriens. Zo graag wilde ik nog een nieuw deel van deze serie. (Even tussendoor: meneer Vriens heeft daar heel vriendelijk op gereageerd, waar ik supergelukkig mee was.) Dus ben ik heel blij dat er vorig jaar tóch nog een nieuw deel kwam. En nu wordt de serie in een nieuw jasje weer onder de aandacht gebracht.